Gedichten
Aantal gedichten in DataBase: 56In hersenspinsels en gedachten
zal hij altijd op mij wachten
Ik wil hem niet meer tegenkomen
Niet in nachtmerries, niet in dromen
Wanneer stopt de pijn
Wanneer gaan mijn grenzen dicht
Wanneer kan ik mezelf weer zijn
wanneer zie ik weer het licht
De mensen zeggen het allemaal
maar sluiten vervolgens hun ogen
Het interesseert ze helemaal niets
dat ik hier word leeggezogen
Door de vampieren uit het verleden
Die onzichtbaar zijn voor mij
Maar ze laten me niet los
Wanneer laten ze me vrij
Wanneer stopt de pijn
wanneer gaan mijn grenzen dicht
Wanneer open jij je ogen
en zie je mijn gezicht
Mijn gezicht gehuld in tranen
in een zware donkere gloed
van hulpeloosheid en van wanen
van de opgegeven moed
Reik me je hand en zeg me
dat het met de tijd beter wordt
Dat een god niet bestaat
en dan jij me ooit verlaat
wanneer de dood je mee zal nemen
Daar kan ik nog mee leven
de gedachte doet me beven
maar ik weet het, alles komt goed
Soms weet ik het allemaal even niet meer
doen dingen uit het verleden me zo ontzettend zeer
ik wil ze vergeten...
Reik me je hand.
©2024: Evelyn van Wijlen
Lenore vroeg mij terwijl ze vloog
waar is het einde van een regenboog
waarom weten wij niet wat er zich achter de horizon bevindt? En ik vroeg waarom wil je dit weten lief kind?
Lenore gaf haar antwoord verpakt in een zucht
ze keek naar mij, door mij heen, naar de lucht
Waar de zon, vluchtend voor de nacht
de zee nog eenmaal kuste, zo teder zo zacht
De raven zullen komen, fluisterde Lenore
Haar stem en haar adem streelden mijn oor
Ik suste haar, en streelde haar gezicht
En zei "De raven slapen nu, jij mal wicht"
Met haar ravenzwarte lokken speelde de wind
De zon ging op, de zon ging onder
een door de nacht gebaard wezenkind
Dat de maan verdween was echt geen wonder
Lenore, lieve Lenore
Zongen de raven in koor
Terwijl zij met hun snavel, zonder mededogen
pikten in haar geopende ogen
ik heb altijd gedacht dat het niet kon...
maar het verdriet van de raven klonk tot ver achter de horizon.
©2024: Evelyn van Wijlen
Voor de mensen
die ongeneeslijk ziek zijn
voor de mensen
die elke dag lijden door ondraaglijke pijn
voor de mensen
die nog zoveel willen doen
voor de mensen
zonder hoop
Mijn leven staat te koop.
Ik zou dit alles liever willen geven
aan iemand die ontzettend graag wil leven
iemand die de mooie dingen van 't leven ziet
en daar met volle teugen van geniet
Iemand vol passie, iemand die niet op zal geven
zo iemand gun ik van harte mijn leven
Voor de mensen
die iedere dag huilen van verdriet
voor de mensen
die niemand hoort of ziet
voor de mensen
die het af en toe niet meer zien zitten
voor de mensen zoals ik
Denk aan de mensen
die graag zouden willen leven
maar dat niet kunnen
Je zou toch iedereen
het leven gunnen?
©2024: Evelyn van Wijlen
Een gedicht laten maken
Wilt u een gedicht op maat laten maken?
Dat kan!
Neem vrijblijvend contact met mij op via de contactpagina.