Ik breng een ode aan de doden
die het leven verrijken
met inspiratie, wijsheid
en de kracht om verder te gaan
En wens dood aan de doden
die het leven vullen
met leegte en gemis
waardoor we enkel stil blijven staan
Hoe hard je ook schreeuwt
ze kunnen je niet horen
Hoe erg je ze ook mist
ze komen niet terug
Ik wil schrijven over lijken
Over de donkerste duisternis
Maar het zal nooit de gaten dichten
die nu gevuld zijn met gemis
En ik leef graag in de illusie
dat alles goed komt op een dag
dat de zon dan altijd schijnt
en dat dan komt waar ik op wacht
Een ode aan de doden
De mensen die hier niet mochten blijven
We zullen ze niet vergeten
Tot we er zelf niet meer zijn
De herinnering blijft leven
Het verleden dat staat vast
Maar laat jouw leven niet bepalen
Door mensen die er niet meer zijn.
©2015: Evelyn van Wijlen;
Een gedicht laten maken
Wilt u een gedicht op maat laten maken?
Dat kan!
Neem vrijblijvend contact met mij op via de contactpagina.