Ik was nieuwsgierig
jij al wijs en belegen
Ik volgde je de diepte in
En daar kwam ik je niet meer tegen
Ik huilde omdat ik dacht
je voor altijd kwijt te zijn
en ik kon ook niet meer terug
naar wat het eens was
Ik zong samen met mooie bloemen
ik raakte verward door mijn woorden
ik wilde praten met katten
En genieten van de schatten
in mijn eigen wonderland
De rups wilde me leiden
de kaarten me vermijden
En de verwarring me verleiden
Ik wist niet wat me overkwam
maar koos toch maar voor beiden
Voor een gevecht tussen gevoelens
en de wildste fantasieën
Ik krijg geen uitstel van de executie
ik zit hier al op mijn knieën
Klaar om mijn hoofd te verliezen
Klaar met huilen en met kniezen
Een kopje thee er bij dan maar
Vandaag begint tenslotte mijn laatste onjaar...
©2015: Evelyn van Wijlen;
Een gedicht laten maken
Wilt u een gedicht op maat laten maken?
Dat kan!
Neem vrijblijvend contact met mij op via de contactpagina.