De zon schijnt helder aan de hemel
Maar wanneer hij weer verdwijnt
Verbergt zij zich in haar cocon
Totdat haar lieve zon weer schijnt
Hij omarmt haar zorgen
En blaast ze weg
samen met de wind
De liefde voor het leven
dat is wat hen verbind
De zon in al zijn pracht en praal
doet zelfs de bloemen bloeien
En op een dag, ziet hij, de zon
zijn lieve vlinders vleugels groeien
Hij omarmt haar zorgen
En blaast ze weg
samen met de wind
De liefde voor het leven
dat is wat hen verbind
De vlinder vliegt nu voor het eerst
Maar haar verlangen is zo groot
Haar liefde voor de zon, haar redder
betekende voor haar de dood.
De zon was oh zo treurig
zijn vlinder was nu dood
dauwdruppels, zijn tranen
tekenden het ochtendrood
Maar zijn vlinder was niet verdwenen
Want 's nachts niet heel ver van de maan
Ziet de zon zijn grote liefde
Samen met hem aan de hemel staan.
©2015: Evelyn van Wijlen;
Een gedicht laten maken
Wilt u een gedicht op maat laten maken?
Dat kan!
Neem vrijblijvend contact met mij op via de contactpagina.