en iedereen hoopte dat zij
de weg naar huis zou vinden...
over een brug van tranen
liep ze naar de regenboog
ze danste over sterren
en klom langs de wolken omhoog
totdat ze zich aan d'hemel stootte
en weer terug viel, naar omlaag
de wind sneed d'r in 't gezicht
't was haar laatste dag vandaag
en iedereen hoopte dat zij
de weg naar huis zou vinden...
ze dwaalde over het landschap
als een schaduw over de muur
haar ogen waren zwart en leeg
en de klok sloeg haar laatste uur
was ze nou maar op 't pad gebleven
warmde ze zich maar aan 't vuur van haar hart
nu is ze verdwaald in 't labyrinth van 't leven
hulpeloos, vergeten, verslagen, verward
niemand durfde haar te helpen
niemand durfde haar bij te staan
maar iedereen hoopte toch
dat zij de weg naar huis zou vinden...
©2015: Evelyn van Wijlen;
Een gedicht laten maken
Wilt u een gedicht op maat laten maken?
Dat kan!
Neem vrijblijvend contact met mij op via de contactpagina.